Basia Bzowska to mała dziewczynka, której mama zginęła w wypadku wpadając pod pociąg. Dzieckiem zaopiekował się pewien lekarz wraz z żoną Natalią Budziszową. Małżeństwo wysłało Basię pociągiem do Warszawy. Na szyi zawiesili dziecku karteczkę z adresem, który umierając zdołała wyjawić matka. W pociągu dziewczynka została poczęstowana mlekiem przez dwie kobiety jadące wraz z nią w przedziale. Dziewczynka przez swoją niezdarność rozlała je prosto na swoją karteczkę.
W przedziale znajdował się również mężczyzna, który zachowywał się bardzo nieprzyjemnie i od razu nie spodobał się dziewczynce. Po dotarciu na miejsce i opuszczeniu pociągu na dworcu nikt na dziewczynkę nie czekał. Ów mężczyzna, Walicki, postanowił poczekać z dzieckiem. Aktor ze swym współlokatorem Szotem usiłowali przeczytać napis na kartce. Dziewczynkę odesłano do pewnego pisarza, Stanisława Olszowskiego mieszkającego przy ulicy Chmielnej 15. Mężczyzna po powrocie do domu zdumiony zastał obce dziecko w swoim czystym łóżku. Z początku literat nie krył gniewu, ale z czasem polubił gościa i zaprzestał poszukiwania opiekunów.
Pewnego dnia w gazecie ukazało się ogłoszenie, w którym poszukiwano Basi. Pisarz przywiązany do dziewczynki postanowił nie oddawać jej. Niedługo przed tym wydarzeniem Stanisława Olszańska wróciła od rodziców do mieszkania babci Tańskiej w Warszawie. W liście, który na nią czekał dowiedziała się o dziecku przyjaciółki. Kobiety zamieściły w gazecie ów ogłoszenie oraz poinformowały panią Budziszową o zaginięciu dziecka. Kobieta przypadkiem odnalazła porywczego mężczyznę z przedziału Basi. Aktor wyjawił kobiecie, gdzie przebywa Basia. Kobiety natychmiast skierowały się do mieszkania pisarza.
Niestety mężczyzna wcale nie zamierzał oddać swojej nowej lokatorki.
